หน้าหนังสือทั้งหมด

พระธัมมปทุตฺตสนฺตะ - ภาค ๓
146
พระธัมมปทุตฺตสนฺตะ - ภาค ๓
ประโยค - พระธัมมปทุตฺตสนฺตะแปล ภาค ๓ - หน้า ১৪๔ แต่นาคาภพลอดถึงพรหมโลก โดยรอบจักรวาล ด้วยประกะนะนี้, ในระหว่างจิตมีสงบ, ในระหว่างธงมีแผ่นผ้า, ในระหว่าง ฯ แห่ง ธงเหล่านั้นได้มีเครื่องสักกระมีมากดอกไม้
ในบทความนี้เสนอเนื้อหาจากพระธัมมปทุตฺตสนฺตะ ภาค ๓ กล่าวถึงการเชื่อมโยงระหว่างนาคาสู่พรหมโลก และบรรยายถึงบรรยากาศที่ประดับด้วยเครื่องอังการและดอกไม้รอบๆ เทวดาที่ชุมนุมในพระธัมมปทุตฺตสนฺตะ เมื่อถึงเวลาโ
มุตตะสุขปริจฉาคา: ความหมายและความสำคัญ
152
มุตตะสุขปริจฉาคา: ความหมายและความสำคัญ
ประโยค - พระธรรมปฐมฎูกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 150 [แก้ธรร] บรรดาเหล่านี้ว่า มุตตะสุขปริจฉาคา ความว่า เพราะ สลAustrฺสุขเล็กน้อย พอประมาณ ที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "มุตตา- สุข" สุขอันโอฬา ได้แก่สุขคือพระนิพพ
พระธรรมปฐมฎูก ภาค ๓ ได้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับมุตตะสุขปริจฉาคา ซึ่งกล่าวถึงสุขอันโอฬา คือพระนิพพาน ที่เกิดขึ้นแก่บุคคลที่สามารถสละความสุขระดับปานกลาง เรื่องนี้เน้นให้เห็นความสำคัญของการทำความเข้าใจสุขที
พระอิทธปฏิขูลฉากแปล ภาค ๓ - เรื่องกุมาริกากินไข่
153
พระอิทธปฏิขูลฉากแปล ภาค ๓ - เรื่องกุมาริกากินไข่
ประโยค - พระอิทธปฏิขูลฉากแปล ภาค ๓ - หน้า 151 ๒. เรื่องกุมาริกากินไข่ๆ* [๒๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจดีย์วันทรงปรารภกุมาริกา ผู้กินไข่กคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ปรกุฏกุ
เรื่องราวเกี่ยวกับกุมาริกาที่มีความต้องการรับประทานไข่ ก่อนกลายเป็นเหตุการณ์ที่นำไปสู่ผลที่ไม่คาดคิด ซึ่งเกิดขึ้นในบ้านหนึ่งชื่อปิญะ ใกล้เมืองสาวตรี โดยมีชาวประมงเข้ามาเกี่ยวข้อง และท้ายที่สุดนำไปสู่ก
พระบำทัชฏุกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 154
156
พระบำทัชฏุกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 154
ประโยค - พระบำทัชฏุกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 154 ๓. เรื่องภูษาชาวนครภัณฑ์* [๒๒๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อเสด็จอัศจรรย์นครภัณฑ์ ประทับอยู่ในชาติตะวัน ทรงปราปภ์ชาวนครภัณฑ์ ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ยิ ฺิ
เนื้อหาในหน้าที่ 154 ของพระบำทัชฏุกแปล ภาค ๓ กล่าวถึงการที่พระศาสดาเสด็จอัศจรรย์ที่นครภัณฑ์และตรัสธรรมเทศนาเกี่ยวกับพฤติกรรมของชาวนครภัณฑ์ที่มุ่งมั่นในการประดับเขียนเท้า พร้อมการอธิบายถึงการปฏิบัติของ
พระธัมมปทุตฺตอภาส ภาค ๓ - เมตตาและภาวนา
169
พระธัมมปทุตฺตอภาส ภาค ๓ - เมตตาและภาวนา
ประโยค - พระธัมมปทุตฺตอภาส แปล ภาค ๓ - หน้าที่ 167 บทว่า ภวนาย ได้แก่ เมตตา สงฆานา. จงอยู่ ภวานาที่เหลือ แม้ทั้งหมด พระผู้มีพระภาคทรงประสงค์เอาในบทว่า "ภวนาย" นี้ เพราะความที่จุลาภาวะพระองค์ตรัสไว้แล
บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของเมตตาและการภาวนาในพระธัมมปทุตฺตอภาส ภาค ๓ โดยเน้นที่คำว่า 'ภวนาย' ซึ่งหมายถึงการสร้างเมตตา และประกาศถึงความต้องการที่พระพุทธเจ้าทรงมีในการสอน. เนื้อหายังเชื่อมโยงกับคำสอนใ
ความละอายและมิจฉาทิฏฐิในพระอิฐมิทธ์
208
ความละอายและมิจฉาทิฏฐิในพระอิฐมิทธ์
ประโยค - พระอิฐมิทธ์ถูกขยายแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 206 ละอายในสิ่งอันไม่ควรละอาย ไม่ละอายในสิ่งอันควรละอาย ย่อม เป็นผู้มีคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้าแน่แท้ คำนี้แล้ว เมื่อจะแสดง ธรรม ได้ทรงภาคิยพระคาถานี้ว่า
ในพระอิฐมิทธ์ ภาค 3 กล่าวถึงความละอายในสิ่งที่ไม่ควรละอายและการมีความเชื่อที่ผิดที่ก่อให้เกิดทุกข์ สัตว์ทั้งหลายมักกลัวและไม่กลัวในสิ่งที่ไม่ควร ซึ่งเป็นสาเหตุของการคิดผิด เมื่อสัตว์มองข้ามความจริงและ
พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227
229
พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227
ประโยค - พระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227 ระลึกถึง นาควัน ซึ่งเป็นที่อุ้มอ่อนนิ่มร่มเย็นแท้มาตามได้ มีคราดของช้างนั้น ได้เป็นสัตว์อังมีเพราะพราหมณ์จากบุตรในปูรณู ช่างนั้นบำเพ็ญบำ ตามปิติภูมิธรรมนัน
เนื้อหาในพระธัมมปทัฎฐกถาแปล ภาค ๓ - หน้า 227 ได้กล่าวถึงธรรมที่นำความสงบและความสุขมาสู่ชีวิต โดยเกิดจากการบำเพ็ญบุญและการพัฒนาจิตที่เชื่อมโยงกับธรรมนาควัน. พระศาสดาได้เสนอแนวทางการดำรงชีวิตที่สอดคล้อง
เรื่องสัมพุทธกัจจิ
243
เรื่องสัมพุทธกัจจิ
ประโคม - พระธรรมปิฎกอาษาแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 241 ๓. เรื่องสัมพุทธกัจจิ* [๒๒๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อทรงอศจัยอัญเชิญอาสาโลยก ประทับอยู่ในพระสนท์ที่ชื่ออักขะ ทรงปรารภภูมิเป็นอันมาก ศาสนพระธร
ในพระธรรมปิฎกอาษาแปล ภาค ๓ เรื่องสัมพุทธกัจจิมีการกล่าวถึงการประทับอยู่ของพระศาสดาในพระสนท์ชื่ออักขะและการสนทนากับพระอานนท์ โดยมีการส่งข้อความถึงผู้ฟังหลายคนเพื่อให้มาฟังธรรมกถาของพระพุทธเจ้าที่เฉพาะเ
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๒๔๓
245
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๒๔๓
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๒๔๓ พระพุทธเจ้าสูงสุดมาลา และเป็นอัครมุขสงฆ์มาลา, พระองค์ผู้เดียวปร- ทับยืนยันและประทับนั่งอยู่ตลอดใครมา ทรงทำกรรมที่ทำได้โดยยาก แล้ว, ผู้พระท้าววัตรและปฏิ
ในพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ หน้าที่ ๒๔๓ กล่าวถึงความสำคัญของการมีสหายที่มีปัญญาและการดำเนินชีวิตอย่างมีคุณภาพ พระพุทธเจ้าทรงยืนยันว่าการมีเพื่อนร่วมทางที่มีสติปัญญาและธรรมะจะช่วยให้สามารถเอาชนะอุปสรรคต
พระธรรมปทุมญฺฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 248
250
พระธรรมปทุมญฺฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 248
ประโยค - พระธรรมปทุมญฺฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 248 อาเพื่อจะได้โอกาส เราจะไป จักยังความอุตสาหะให้เกิดขึ้นแก่พระองค์" แล้วเข้าไปฝ่าพระศาสด์ กราบทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ครั ค ผู้จริญ ขอพระผู้พระภาคเจ้า ทรง
พระธรรมปทุมญฺฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 248 กล่าวถึงการจาริกของพระองค์เพื่อสร้างความอุตสาหะ พร้อมด้วยบทสนทนาเกี่ยวกับธรรมะและการเย้ายวนใจให้ปฏิบัติในทางที่ดี นอกจากนี้ยังมีการสื่อสารถึงความหมายของทานที่ดีแ
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - ความสุขและความดีในชีวิต
251
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - ความสุขและความดีในชีวิต
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 249 เล่า ? ผู้คิดถามรู้คุณอุปิ (สภาพเข้าไปทรงไว้) ว่า "เป็นธรรมเครื่องของ" ในโลกแล้ว พิธีศึกษาเพื่ออายุขั้นนั้นแแล ออกเลย." แล้ววัดว่า "มารู้ลามก โอวาทของท
ในพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ ได้กล่าวถึงความสำคัญของธรรมในชีวิตและความสุขที่เกิดจากการปฏิบัติตนอย่างถูกต้อง การศึกษาธรรมและการรักษาศีลมีส่วนสำคัญที่ทำให้เราได้สัมผัสกับความสุขที่แท้จริงในชีวิต ทั้งการมี
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 250
252
พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 250
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 250 การทำวิจารเป็นต้นดีดี มีระงับอิมทรณเป็นต้น ปังเกิดขึ้นแก่บรรพชิตบ้าง (หรือ) เมื่อฉัน มีกิอะรรมเป็นต้นดีดี มีระภูกเหลา หนูอาชรับร่วมด้วยฝ่ายที่มีกัลยดีด
เนื้อหาในหน้าที่ 250 ของพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ กล่าวถึงการทำวิจารและความสันโดษที่นำมาซึ่งความสุขในชีวิตของบรรพชิต การไม่สันโดษอาจทำให้เกิดความทุกข์ และการปฏิบัติตามทางพระธรรมอาจส่งผลให้ผู้ปฏิบัติมีค
เรื่องพระนางเมยา
30
เรื่องพระนางเมยา
ประโบม: พระบรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๙ หน้า ๒๘ เรื่องพระนางเมยา [๒๔๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวังวัน ทรงปรารถนพระอัครเสสำหรับพระเจ้าพิมพิสาร พระนางว่าเมยา ตรัสพระธรรม-เทศนั่นว่า "ฉ
เรื่องพระนางเมยาถูกนำเสนอในส่วนหนึ่งของพระบรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๙ ซึ่งมีการบรรยายถึงความปรารถนาของพระศาสดาในการเผยพระธรรมท่ามกลางสถานการณ์ต่าง ๆ รวมถึงการตกลงใจของพระนางเมยาต่อการเสด็จไปยังสำนักงานของพ
ประโบค - พระฉิมปทิฏฐิทาแปล ภาค ๙
32
ประโบค - พระฉิมปทิฏฐิทาแปล ภาค ๙
ประโบค - พระฉิมปทิฏฐิทาแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 30 ในกาสงพระคาถา พระนางดำรงอยู่ในสถาโมปติผล ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสกล่าวพระนางว่า "เขมา สัตว์" เหล่านี้ เรือยู่ด้วยวาะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
เนื้อหาในหน้า30 ของ 'ประโบค - พระฉิมปทิฏฐิทาแปล ภาค ๙' กล่าวถึงพระนางและพระศาสดาที่ตรัสเกี่ยวกับโยคะและความเข้าใจในพระธรรม โดยมีองค์ประกอบหลายอย่างที่สัมพันธ์กับพระคาถา ขอเชิญผู้อ่านไปศึกษาข้อมูลเพิ่ม
พระภิฏกฺปฏิทินฉบับแปล ภาค ๙ - เรื่องกรุงเทพฯ
68
พระภิฏกฺปฏิทินฉบับแปล ภาค ๙ - เรื่องกรุงเทพฯ
ประโยค- พระภิฏกฺ พระภิฏกฺปฏิทินฉบับแปล ภาค ๙ - หน้า ๖๖ ๑๒. เรื่องกรุงเทพฯ [๒๕๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่บนแท่นพัทกุมพลสิลา ทรงปรารถกรุงเทพฯ ตรัสพระธรรมเทคนานว่า "ฉติทโลสานี เขตดานี
พระศาสดาทรงปรารถกรุงเทพฯ บนแท่นพัทกุมพลสิลาขณะที่ทรงตรัสพระธรรมเทคนานเกี่ยวกับการเลือกให้และบุญของอินทกเทพุรชนที่มีผลเหนือการกระทำของผู้คนในกรุงเทพฯ โดยเน้นความสำคัญของการทำดีและผลบุญที่เกิดจากการกระท
พระมัทปัฏฐกถาแปล ภาค ๙ - หน้า ที่ 74
76
พระมัทปัฏฐกถาแปล ภาค ๙ - หน้า ที่ 74
ประโคม - พระมัทปัฏฐกถาแปล ภาค ๙ - หน้า ที่ 74 ที่ไม่สำรว ๙ อย่างนั้น ย่อมไม่พ้น จากทุกสิ่งมีวิญญาเป็นมูลทั้งสิ้น, ส่วนภิกษุผู้อยู่ในวาระที่สำรวม ย่อมพ้นจากทุกสิ่งมีวิญญาเป็นมูล แม้ทั้งหมด, เพราะฉะนั้น
ในพระมัทปัฏฐกถาแปล ภาค ๙ ได้กล่าวถึงความสำคัญของการสำรวมของภิกษุที่ช่วยพ้นจากความทุกข์ในสังสารวัฏ ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเฉพาะการเทศนาของภิกษุ ๕ รูป ที่ทำให้ประชาชนที่เข้าฟังได้รับประโยชน์เ
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ - เรื่องภูติคะโกกลิกะ
84
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ - เรื่องภูติคะโกกลิกะ
ประโยค - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 82 ๓. เรื่องภูติคะโกกลิกะ [๒๕๔๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวสวัน ทรงปรารถภิญญา ชื่อโกกิลกะ ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "โย มุขฺสายญฺญโต" เป็น
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ นำเสนอเนื้อเรื่องของพระโกกิลกะที่เกิดในปทุมรด พร้อมด้วยการสนทนาในโรงธรรมเกี่ยวกับคุณสมบัติและบาปของพระโกกิลกะ ซึ่งมีทั้งข้อความจากพระสูตรและการตอบสนองจากพระศาสดา การใช้คำสอนใน
ประโคง - พระปิยมาทิฏฐิฤาษีฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 89
91
ประโคง - พระปิยมาทิฏฐิฤาษีฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 89
ประโคง - พระปิยมาทิฏฐิฤาษีฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 89 ๕. เรื่องภิกษุณิยปิฏฐิ ผู้เป็นฝึกฝ่ายผิดรูปํใดรูปหนึ่ง [๒๕๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระว violences ผู้คนภิกษุณิยเป็นฝึกฝ่ายผ
เนื้อหาในหน้าที่ 89 ของพระปิยมาทิฏฐิฤาษีฉบับแปล ภาค ๙ กล่าวถึงการสนทนาระหว่างภิกษุณิยที่ต่างมีความเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการปฏิบัติตนในพระพุทธศาสนา โดยมีพระศาสดาเป็นผู้ให้คำสอนในการดำเนินชีวิตตามหล
พระธรรมมังคลาจารย์แปล ภาค ๔ - โจรเลื่อมใส
108
พระธรรมมังคลาจารย์แปล ภาค ๔ - โจรเลื่อมใส
ประโคม - พระธรรมมังคลาจารย์แปล ภาค ๔ - หน้าที่ 106 [พวกโจรเลื่อมใสของบวชพระโสณะ] แม้พวกโจรที่เหลือ ก็ได้ทำอย่างนั้นเหมือนกัน เมื่ออุบาสิกา พูดว่า "พ่อท่านหลาย ฉันอดทนไม่ไหว" จึงพูดว่า "คุณนาย ถ้ว่า คุ
ในหน้า 106 ของพระธรรมมังคลาจารย์แปล ภาค ๔ มีเรื่องราวเกี่ยวกับโจรกลุ่มหนึ่งที่ได้ขอบวชในนามของพระโสณะ เนื่องจากเลื่อมใสในคุณธรรมและศาสนาของโยม ทำให้พวกเขาต้องการที่จะเข้าสู่วิถีแห่งพระพุทธศาสนา พวกเขา
พระจิ่มปฏิทูฉบับแปล ภาค ๙
153
พระจิ่มปฏิทูฉบับแปล ภาค ๙
ประโยค - พระจิ่มปฏิทูฉบับแปล ภาค ๙- หน้าที่ 151 บัณฑองค์ซึ่งสัมปุฏด้วยญาณ คือ จงบรรเทา ได้แก่ จงขับไล่ถามแม่ทั้ง ๒ เสียเถิด คำว่า พุทธมฺผ นั้น เป็นคำร้องเชิญพระจิตถิ่นสังหรพหลาย. บทว่า สงบารานิ ควา
พระจิ่มปฏิทูฉบับแปล ภาค ๙ เน้นย้ำเรื่องของบัณฑิตที่มีญาณและการบรรเทาอุปสรรค รวมถึงการระลึกถึงความสิ้นไปของสิ่งต่างๆ โดยระบุถึงคำว่า พุทธมฺผ และการบรรลุไปสู่นิพพาน นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการรับรู้ที่มาจาก